انسان با کشاورزی یک رابطه تنگاتنگ و طولانی مدت را برقرار کرده است و از دوران گذشته تا به امروز شاهد هستیم که انسان توانسته است با توسل به کشاورزی، خوراک و پوشاک خود را تهیه کند و پیشرفت نماید. امروزه با پیشرفت تکنولوژی بسیاری از وسایل و موادی که در کشاورزی مورد استفاده قرار می گیرند دچار تحولی اساسی شده اند. خاک یا بستر گیاهان نیز از این دایره خارج نیستند. کوکوپیت Cocopeat یکی از خاص ترین نمونه های بستر یا خاک گیاهان باغی و گلخانه ای و زینتی به شمار می آید که دارای ویژگی هایی خاصی ست. تیم کارشناسی پالیز کشت در خدمت شما عزیزان است تا ابتدا به معرفی خاک کوکوپیت بپردازد و سپس در مرحله بعد به معرفی جایگزین های کوکوپیت اقدام کند. جایگزین های کوکوپیت همگی توسط کارشناسان و متخصصین پالیز کشت تولید و ارائه می شوند. به جرأت می توان گفت اگر کشاورزی وجود نداشت تمدنی هم وجود نداشت. این کشاورزی است که باعث می شود امروز ما مثل یک انسان متمدن زندگی کنیم. تقریبا هر چیزی که امروزه شما به عنوان مواد غذایی مصرف می کنید را می توانیم در زیر مجموعه های محصولات کشاورزی قرار دهیم. از زمانی که بشر متوجه شد که می تواند بذر گیاهان را برداشت کند و در جای دیگری بکارد و از آن نگهداری کند و از محصول نهایی آن استفاده کند، از هنگامی که بشر متوجه شد که می تواند حیوانات وحشی را رام کند و از شیر و گوشت و ... آنها استفاده کند، از وقتی که بشر متوجه شد که از جنگل می توان به عنوان یک منبع تولید خوراک و پوشاک و ... استفاده کرد، کشاورزی نیز به تمدن بشری اضافه شد و به بیان جالبتر این کشاورزی بود که باعث به وجود آمدن تمدن ها شد. در مورد کوکوپیت به این نکته اشاره می کنیم که کوکوپیت محصول فرعی الیاف نارگیل است. کوکوپیت برای اولین بار در قرن نوزدهم برای باغبانی استفاده شد. اما به خاطر کیفیت آن ها پس از مدت کوتاهی، استفاده از کوکوپیت ها کاهش یافت و محبوبیت شان را از دست دادند. در اواخر قرن بیستم زمانی که با روش‌های جدید کوکوپیت بهتری تولید شد، به محیط کشت یا بستری ارگانیک که با محیط زیست سازگار بوده و پایدار است تبدیل شد. کوکوپیت Cocopeat با استفاده از الیاف دور ریختنی پوست نارگیل تولید می شود. رشته های نازک پوست نارگیل جدا شده سپس پودر و بسته بندی می شوند. برای این کار ابتدا نارگیل ها خیسانده می گردند، روشی برای به عمل آوردن که به طور طبیعی باعث تجزیه‌ی پوسته‌ی خیس می‌شود. عموما پوست نارگیل‌ها به مدت شش ماه یا بیشتر و برای تجزیه شدن در آب خیسانده خواهند شد. امروزه این فرآیند را می توان در مدت کمتری و طی یک هفته با استفاده از تکنیک های ماشینی پیشرفته انجام داد. بعد از خیسانده شدن، رشته ها به‌وسیله‌ی شانه های مخصوص از پوسته جدا خواهند شد، این فرآیند جدا کردن الیاف را Defibering می نامند. زمانی که رشته ها یا الیاف نارگیل به وسیله شانه از پوسته جدا شد، خشک شده و به صورت آجری شکل، گرد و یا گلدان هایی از الیاف نارگیل در می آیند یا به صورت نرم بسته بندی می شود. در این مرحله کوکوپیت خشک و عمل‌آوری شده است و برای فروش و استفاده آماده است.
